Εκπαιδεύτηκα για τέσσερα χρόνια σε ένα Σχολείο…. Το όνομά του: «Πανεπιστήμιο Νηπιαγωγών» . Εκεί μελέτησα από κοντά την πιο εύπλαστη ηλικία του ανθρώπου. Τα πρώτα 6 χρόνια ζωής του.
Και κάπου εκεί, μια σκέψη ήρθε στο μυαλό μου…. Πώς αυτή η ομάδα των ανθρώπων, θα εξερευνούσε τον κόσμο γύρω της δημιουργικά… Και έτσι στο μονοπάτι μου, έφτασε άλλο ένα Σχολείο: το Εργαστήριο εκπαιδευτικής εμψύχωσης «ΑΝΙΜΑ»!
Μα στο δρόμο μου ανακάλυψα κι άλλο ένα σταθμό…. Το Συμβουλευτικό Κέντρο Ομηλίκων… που μου έμαθε να «μπαίνω στα παπούτσια των άλλων» και να τους νιώθω, να τους καταλαβαίνω, να τους σέβομαι, αλλά και να δημιουργώ σχέσεις γνήσιες, αυθεντικές.
Γεμάτη με αυτές τις αξίες, στο μονοπάτι μου εμφανίστηκε το πιο ουσιαστικό Σχολείο για μένα: « Η Παιγνιοθεραπεία». Μια μορφή ψυχοθεραπείας, που το κυριότερο μέσο του είναι το παιχνίδι. Στην Παιγνιοθεραπεία εκπαιδεύτηκα, αλλά κυρίως βίωσα εγώ η ίδια να αποδέχομαι τους ανθρώπους άνευ όρων, να αναγνωρίζω και να σέβομαι τα όρια τόσο τα δικά μου όσο και των άλλων, να με προστατεύω. Έμαθα να παρατηρώ και κυρίως να αφουγκράζομαι την κάθε ανάγκη, την κάθε σκέψη, το κάθε συναίσθημα που είχε κρυφτεί λίγο πιο βαθιά στις ψυχές των ανθρώπων.
Και όπως καμιά φορά συμβαίνουν τα πράγματα, εκεί που δεν το περιμένεις, εμφανίζεται ένα μονοπάτι πιο φανταστικό, πιο παραμυθένιο. Ε κάπως έτσι έγινε και με εμένα. Η «Σχολή Αφηγηματικής Τέχνης» με έβαλε στον κόσμο των παραμυθιών και των ιστοριών. Του άϋλου μας πολιτισμού.
Κι ήρθε η στιγμή που η αγάπη μου για τη φιλοσοφία, αλλά και η ανάγκη μου να εμπνέω τους ανθρώπους γύρω μου, έφερε τον Ιανουάριο του 2018 στο δρόμο μου το μεταπτυχιακό «Φιλοσοφία και Μάνατζμεντ».
Ταυτόχρονα μια βραβευμένη εκπαιδευτική μέθοδος με έκανε να θέσω την εκπαιδευτική διαδικασία σε νέα βάση! Ή μάλλον για να ακριβολογούμε σε 4 βάσεις! Το Replayce! Όπου προπονεί θετικά τη σωματική, τη συναισθηματική, τη νοητική και την πνευματική-ενεργειακή βάση κάθε ανθρώπου!
Σε αυτή τη μέθοδο, ήρθε να προστεθεί και η στενή μου επαφή με το εκπαιδευτικό σύστημα της Ηλιακής Παιδαγωγικής, κάνοντάς με να βιώσω πως κάποιος μπορεί να φθάσει στον «εσωτερικό του Ήλιο».
Ξεκίνησα την πορεία μου ως επαγγελματίας με το να εκπαιδεύω παιδαγωγούς. Συνέχισα με μια πιο μικρή ηλικία, αυτή των 6 πρώτων χρόνων ζωής. Αν με ρωτούσατε με ποια από τις δυο ομάδες μου αρέσει να εργάζομαι…. Θα σας έλεγα πως για μένα σημασία δεν έχει η ηλικία, στην οποία βρίσκονται αυτοί που εκπαιδεύω. Κάθε ομάδα είναι ενδιαφέρουσα. Σημασία για μένα έχει, ο καθένας από αυτή την ομάδα να ενδυναμώνει την προσωπικότητά του, να νιώθει αυτόνομος και ελεύθερος, να νιώθει ευτυχισμένος.
Ονειρεύομαι έναν κόσμο που την κάθε μέρα θα τη βιώνει ως γιορτή! Ονειρεύομαι ένα κόσμο που θα είναι σε επαφή με το “παιδί” μέσα του και θα “παίζει” σε κάθε στιγμή της ζωής τος. Ονειρεύομαι ένα κόσμο με ενδυναμωμένη τη θετική του πλευρά! Τι λέτε; Θέλετε να τον δημιουργήσουμε;
